تنها چند سالم بود که با واژه معلم آشنا شدم. معلم برای من کسی بود که به بچه ها خواندن و نوشتن یاد می دهد، امتحان می گیرد، کم و زیاد نمره می دهد و تمام. اما بعدها فهمیدم معلم ها قدرت بزرگ تری هم دارند، آنها می توانند دید آدم ها را به زندگی تغییر دهند.
آنها می توانند درس های بزرگ تری هم بدهند.
حقیقت این است که معلم ها فقط در مدرسه نیستند.
معلم می تواند همان کودکی باشد که قهر و ناراحتی اش به چند دقیقه نرسیده تمام می شود و درس "بخشش" می دهد.
معلم می تواند پیرزن بی سوادی باشد که به فرزندان و نوه هایش عشق می ورزد و هیچ کس "مهربانی و عشق" را به خوبیِ او یاد نمی دهد.
معلم می تواند کارگری ساده باشد که برای خواسته هایش، صبح تا شب کار می کند؛ کارگری که درس "تلاش و جنگیدن" برای رسیدن به آرزوها را می دهد.
معلم می تواند بیماری باشد که هیچ دردی او را از ادامه زندگی ناامید نمی کند، سختی ها را تحمل می کند و درس "امید" می دهد.

دنیا پر از معلم است.
معلم هایی که جدا از سن و سال و جدا از تحصیلات، درس زندگی می دهند.
هر کدام از ما می توانیم حتی برای یک نفر معلم باشیم، به شرط اینکه چیزی برای یاد دادن داشته باشیم.

👤 حسین حائریان